ویژگیها
وزن خاموشکننده
وزن خاموشکنندههای دستی متفاوت میباشد، از یک کیلوگرمی تا ۱۴ کیلوگرمی یا ۱۴ لیتری آن وجود دارد بهطوریکه یک نفر به راحتی بتواند آن را حمل نماید. انواع بزرگتر این وسیله به دلیل وزن زیاد بر روی چرخ قرار گرفته و گاهی اوقات بعضی از آنها در جای مشخصی به صورت ثابت نصب میگردند که دیگر لفظ دستی به آن گفته نمیشود و به عنوان کپسولهای آتشنشانی چرخدار شناخته میشوند.
از انواع خاموشکنندههای دستی با توجه به ظرفیت و نوع مواد داخل آن میتوان در حریقهای کوچک و مختلف استفاده نمود.
انواع مواد اطفاء حریق
با توجه به کاربرد متفاوت خاموشکنندهها و از طرفی با توجه به متفاوت بودن مواد در حال احتراق، مواد اطفاءکننده نیز متفاوت میباشند. پنج نوع مواد اطفاءکننده با کار برد متفاوت در خاموشکنندههای ذیل وجود دارد:
۱- خاموشکنندههای محتوی آب WATER FIRE EEXTINGUISHER
۲- خاموشکنندههای محتوی پودرPOWDER FIRE EEXTINGUISHER
۳- خاموشکنندههای محتوی گاز CARBON DIOXIDE FIRE EEXTINGUISHER
۴- خاموشکنندههای محتوی کف EEXTINGUISHER FOAM FIRE
۵- خاموشکنندههای محتوی مواد هالوژنه HALOGENATED FIRE EEXTINGUISHER
فشار
در گذشته جهت اطفاء حریق از سطل شن یا قوطیهای محتوی پودر استفاده میکردند، بدین صورت که عامل فشار جهت تخلیه این مواد وجود نداشت و شخص مجبور بود که با دست آن را بر روی آتش بپاشد، اما امروز جهت پرتاب مواد اطفاءکننده از عوامل فشار که در درون سیلندرها وجود دارد استفاده میکنند که آن عوامل به شرح زیر میباشند:
۱- فشار گاز بیاثر مانند N2 به داخل سیلندر
۲- فشار گازCO۲ که در داخل کارتریج قرار دارد
طرز عمل سیلندرهای خاموشکننده
خاموشکنندهها به دو طریق عمل میکنند به صورت مستقیم و به صورت واژگون، البته روش واژگون مربوط به خاموشکنندههای قدیمی تر سودا اسید یا فوم شیمیایی میباشد.
الف) روش واژگون:
در این روش برای خارج شدن ماده اطفائیه از خاموشکننده باید آن را به صورت واژگون (سر و ته) گرفت در غیر اینصورت ماده اطفائیه خارج نمیشود و فقط عامل فشار آن تخلیه میگردد. جهت شناسایی این نوع خاموشکنندهها یک دستگیره تا شونده در ته سیلندر وجود دارد.
ب) روش مستقیم:
در این نوع خاموشکنندهها احتیاج به واژگون کردن خاموشکننده نمیباشد و بایستی از دستگاه به صورت مستقیم استفاده کرد. توجه گردد که در صورتی که خاموشکنندهای را که عملکرد آن مستقیم است واژگون کنیم عامل فشار آن از نازل NOZZLE خارج میشود و اگر خاموشکننده نوع واژگون را مستقیم نگه داریم همین عمل انجام میشود.
قدرت پرتاب
برای اینکه بتوان با رعایت فاصله مناسب با آتش مواد اطفائیه را بر روی آتش پاشید، خاموشکننده باید قدرت پرتاب داشته باشد که معمولاً حداقل آن ۲ متر و حداکثر آن ۷ متر میباشد.
درصد تخلیه: درصد تخلیه مواد خاموشکننده در شرایط عادی و شارژ کامل دستگاه متفاوت میباشد. این درصد برای خاموشکنندههای آب، کف، دیاکسید کربن و مواد هالوژنه ۹۵٪ و برای خاموشکنندههای پودری ۸۵٪ میباشد.
زمان تخلیه: این زمان در خاموشکنندهها با توجه به مواد اطفائیه و وزن یا حجم آنها متفاوت است. حداقل زمان تخلیه ۸ ثانیه و حداکثر آن ۶۰ ثانیه میباشد.
آزمایش فشار در خاموشکنندهها
برای اطمینان از وجود فشار کافی در درون خاموشکننده معمولاً آزمایشهایی به شرح زیر انجام میگیرد: الف) وزن کردن: کارتریج را از خاموشکننده جدا کرده و وزن میکنیم در صورتی که بیش از ۱۰٪ از وزن گاز محتوی آن کم شده باشد بایستی مجدداً شارژ گردد. ب) فشارسنج: خاموشکنندههایی که به وسیله هوای فشرده کار میکنند، فشار درون سیلندر به وسیله فشارسنج موجود بر روی آن نشان داده میشود. ج) آزمایش محلولها: خاموشکنندههایی که فشار آنها از طریق تولید گاز در اثر واکنش شیمیایی دو ماده تأمین میشود، سنجش گاز تولیدی بدین صورت انجام میگردد که مقداری از مواد شیمیایی موجود در سیلندر را با هم ترکیب کرده و مقدار گاز تولید شده را محاسبه میکنند.
حفاظت از خورندگی بدنه سیلندر خاموشکننده:خطری که در خاموشکننده هاوجود دارد ضعیف شدن ضخامت بدنه کارتریج در اثر زنگ زدن و خورده شدن فلز از داخل یا خارج میباشد. برای جلوگیری از زنگ زدگی معمولاً به طریق ذیل بدنه کارتریج را محافظت میکنند. الف) استفاده از فلز ضدزنگ ب) پوشاندن سطح داخل و خارج با یک ماده ضد زنگ ج) کشیدن روکش پلاستیک از درون بدنه یا روی کارتریج
20 صفحه
انواع کپسول_1552220921_23397_226_1765.zip0.06 MB |